Lev woont op de eindeloze ijskoude vlakte. Zijn ouders verzamelen lege flessen en iedere dag komen er meer bij. Hij bouwt er een wereld van om de kou buiten en de kou in zijn hart niet zo te voelen. Mare haar vader verdween in de golven die tegen het warme eiland slaan. Ze stuurt hem flessenpost maar hij antwoordt nooit. Mares moeder wil er niet over praten en doet net alsof hij nooit bestaan heeft. Mare en Lev dromen over een leven ergens anders, maar ‘ergens anders’ lijkt zo ver weg.

Precies op hetzelfde moment besluiten zowel Mare als Lev een gat te graven naar de andere kant van de wereld. In de diepste diepte komen ze elkaar tegen. Twee tunnels die elkaar raken. Twee mensen die elkaar vinden. Ze besluiten samen verder te trekken en een plek te zoeken die ze beiden niet kennen. Een plek vol verhalen. Want samen alleen zijn is altijd nog beter dan in je eentje eenzaam zijn.

Onder de Grond is een poëtische voorstelling boordevol sfeervolle livemuziek. De spelers creëren ter plekke de beelden van de voorstelling. Er wordt geknipt, gevouwen, getekend en bestaande objecten krijgen op speelse wijze een nieuwe betekenis.